Naxay

Uit de toeristische route komen we er achter dat ons gebrek aan Laosoaans niet meer wordt gecompenseerd door Laosianen die wat engels spreken. Volgende restaurant nemen we het reisboek mee. Dit keer kregen we gelukkig iets eetbaars. Na een goede nachtrust in een guesthouse waar tegenover ons een auto stopte en even later een bromfiets met een jonge vrouw, die ook nog een meisje kon zijn geweest, die een uurtje later weer vertrokken. Ik denk dat de kamer niet beviel. Wij hoeven geen vrouwen van ons af te slaan, maar misschien vragen wij er ook niet om. Vandaag vertrokken weer op tijd. Vroeg naar bed. Vroeg naar bed. Vroeg op. Om 07:00 uur zaten we op het zadeltje. Om 07:30 zaten we al aan een warme maaltijd. De weg was weinig glooiend tot we, over een brug, een tolpoortje tegenkwamen. We waren al bang voor een lange tunnel maar niets van dat. Een heerlijke weg om te fietsen. In de planning stond en minder grote weg om voor Vientiane af te steken. Het was een goede weg en due leidde ons door een reservaat. Het was mooi. We reden door het echte Laos van toen met teakhouten huisjes. Dat was waar ik al zo lang op hoopte om die te zien. We kwamen meer in contact met de bevolking. We genoten weer van de uitzichten en ongewone taferelen op deze rustige weg. Na 60 km op een onverharde weg genoten wij door van de rust en het uitzicht. Cees wordt per dsg sterker. Weer 90 km plezier in dit mooie land, We vonden een guesthouse, maar eerst een douche en biertje om het stof te doen verdwijnen.
Lekker gegeten en straks....lekker slapen en morgen richting Pakxan.