De bus en het karsgebergte
4 november 2017 - Phon Sai, Laos
Ik moest beloven dat ik voorzichtig zou zijn met Cees. Dat doe ik nu. Het komende stuk slingert zich door het karsgebergte. De eerste 100 km pakken we een bus. Eerst in het busstation een ontbijt genuttigd met een opmerkelijk lekkere kop koffie toe, na het inleveren van fietsen en bagage die op de derde bus werden getakeld die we aangewezen kregen. De klimmen die tot boven de 1300 meter kwamen waren niet zo steil als ik verwachte maar wel eindeloos. We zagen veel eenvoudige dorpjes onderweg waar altijd stalletjes en kraampjes stonden met koopwaar. We reden door mooie dalen en bergen. Er was 1 stop onderweg en we zagen gelukkig onderweg geen fietsers die wel ff omhoog reden.
In Khou Khou stapten we uit op 1300 meter hoogte. Het dalen werd regelmatig onderbroken door klimmetjes van 10%, als je de waarschuwingsborden moet geloven. Met dalen haalde ik 60 k/h. Dus het kan wel kloppen. Ik was hem even kwijt. Dat was schrikken. Ik dacht dat hij achter me zat toen ik een foto maakte en ben teruggereden omdat het lang duurde. Hij was me al gepasseerd en dacht dat ik dat wist. Ik was heel blij om hem weer te zien, nadat ik toch maar weer naar voren ben gaan rijden. Cees sloeg zich er dapper doorheen. Van 27 tot 30 kilometer schoot het niet op. De steile ruige bergen waren imponerende. Het is zo mooi om hier te fietsen! Als je denkt:Die Bram met zijn loftrompet, vraag het dan maar eens aan iemand die in het karsgebergte geweest is of Google het maar. Wij genoten in ieder geval enorm van het uitzicht en alle kleine dorpjes met lieflijke huisjes langs de rustige weg waar bijna alle kinderen je hartelijk begroeten. We kennen nu een Fransman die ook op deze weg zit maar we zagen geen andere fietsers. Na 30 km waren we de bergen uit en reed het lekker door. Na 45 km vonden we een leuk guesthouse in Kasi voor 6 euro. Ik ging nog even naar de markt. Wat een spektakel is dat. Heel veel vissen in teilen, vooral meervallen. Ook verkocht een vrouw vleermuizen. Ik mocht er geen foto van nemen. Nu toch maar weer eerst een biertje.
In Khou Khou stapten we uit op 1300 meter hoogte. Het dalen werd regelmatig onderbroken door klimmetjes van 10%, als je de waarschuwingsborden moet geloven. Met dalen haalde ik 60 k/h. Dus het kan wel kloppen. Ik was hem even kwijt. Dat was schrikken. Ik dacht dat hij achter me zat toen ik een foto maakte en ben teruggereden omdat het lang duurde. Hij was me al gepasseerd en dacht dat ik dat wist. Ik was heel blij om hem weer te zien, nadat ik toch maar weer naar voren ben gaan rijden. Cees sloeg zich er dapper doorheen. Van 27 tot 30 kilometer schoot het niet op. De steile ruige bergen waren imponerende. Het is zo mooi om hier te fietsen! Als je denkt:Die Bram met zijn loftrompet, vraag het dan maar eens aan iemand die in het karsgebergte geweest is of Google het maar. Wij genoten in ieder geval enorm van het uitzicht en alle kleine dorpjes met lieflijke huisjes langs de rustige weg waar bijna alle kinderen je hartelijk begroeten. We kennen nu een Fransman die ook op deze weg zit maar we zagen geen andere fietsers. Na 30 km waren we de bergen uit en reed het lekker door. Na 45 km vonden we een leuk guesthouse in Kasi voor 6 euro. Ik ging nog even naar de markt. Wat een spektakel is dat. Heel veel vissen in teilen, vooral meervallen. Ook verkocht een vrouw vleermuizen. Ik mocht er geen foto van nemen. Nu toch maar weer eerst een biertje.
vrolijk verslag te krijgen!
Truste voor straks en tot morgen 💋
Mooi verhaal!
Mooie foto's
Groetjes
Hier in Nederhorst alles rustig.
Cees dat wordt toch een keer een expositie in de praktijk! 😜