Op elf en dertig naar 60
20 november 2017 - Krong Preah Vihear, Cambodja
Al twee dagen komen we een groep van vier Italianen tegen bij grensposten en hier en daar. Wij gingen naar de avondmarkt om daar te eten en rond te kijken, maar werden onderweg door hen geroepen en het werd een leuke avond. Zij hadden veel fietstochten gemaakt waaronder veel op plaatsen waar ik ook ben geweest.
Vanmorgen stonden we klaar voor een korte fietsdag om 06:30 toen het begon te regenen. Na 20 minuten was het weer droog. We kregen van de guesthouse ladies boterhammen en bananen. Wij gingen echter naar de markt om te ontbijten. Zij hadden er zelf ook een tas vol baguettes gehaald. Maar alles gaat hier weer anders dan je denkt. De regen had van de markt, die toch al aardig rommelig was, een smerig baggerbad gemaakt. Wij konden ook geen baguettes vinden. We reden maar door op een weg die een aaneenschakeling van mooie momenten was. De enthousiast groetende mensen met name de kinderen. De woningen, palmen en achtergronden. De omgeving. Het verkeer op de weg Het was heerlijk. 30 graden en zo nu en dan een druppeltje regen.We deden makkie an. Voor de 60 km van vandaag hoefden we ons niet te haasten. Cees deed nog wat bankzaken. Er zat bewaking buiten en binnen. Een jongen ving ons heel beleefd op en wees een parkeerplek aan tussen de brommers van andere klanten. Elk voertuig voorzag hij van een hangslot waarvan hij de sleutel bewaarde. No more get away bike. We bekeken nog een marktje maar zagen weinig spectaculairs dat we nog niet kende. Alles went dus. De bromfiets met de biggen achterop zagen we ook nog. Hij had er een paar verkocht. Er kwamen ook brommers langs met 3 flinke varkens languit naast elkaar op de bagagedrager. Ze gingen te snel om te fotograveren of te zien of ze nog leefden. Gelukkig vond ik in een winkel weer grote flessen frisdrank. Ze kosten nu maar 80 cent. Ik nam er gelijk 2. We vonden al vroeg een guesthouse. Cees ging kijken. Het leek al niet zo geweldig maar Cees was blij dat hij er ongeschonden uit kwam en wilde wel 40 km doorrijden tot de volgene. Hij was geschrokken van de bende. 500 meter verderop was er gelukkig wel een nette. De baas zag onze nieuw bankbiljetten en had liever euro's gehad. Jammer. Te laat. We gingen wat eten. Er tegenover werd een bromfiets schoon gespoten met een hogedrukspuit. Ik zette mijne er naast en die kreeg ook een beurt. Ook die van Cees. Een vrouw begon ze te soppen en poetsen en voor 80 cent glommen ze als nooit te voren. Het marktje daar was leuk en er was ook een klooster met andere versierselen dan we tot nu toe zagen. De monnikbaas ervan had totaal 60 weeskinderen uit de wijde omtrek die hij opving en zelfs engels leerde. Een regenbuitje begeleidde ons naar het hotel waar we een heerlijk dutje deden. Tot zover. Groetjes van ons.
Vanmorgen stonden we klaar voor een korte fietsdag om 06:30 toen het begon te regenen. Na 20 minuten was het weer droog. We kregen van de guesthouse ladies boterhammen en bananen. Wij gingen echter naar de markt om te ontbijten. Zij hadden er zelf ook een tas vol baguettes gehaald. Maar alles gaat hier weer anders dan je denkt. De regen had van de markt, die toch al aardig rommelig was, een smerig baggerbad gemaakt. Wij konden ook geen baguettes vinden. We reden maar door op een weg die een aaneenschakeling van mooie momenten was. De enthousiast groetende mensen met name de kinderen. De woningen, palmen en achtergronden. De omgeving. Het verkeer op de weg Het was heerlijk. 30 graden en zo nu en dan een druppeltje regen.We deden makkie an. Voor de 60 km van vandaag hoefden we ons niet te haasten. Cees deed nog wat bankzaken. Er zat bewaking buiten en binnen. Een jongen ving ons heel beleefd op en wees een parkeerplek aan tussen de brommers van andere klanten. Elk voertuig voorzag hij van een hangslot waarvan hij de sleutel bewaarde. No more get away bike. We bekeken nog een marktje maar zagen weinig spectaculairs dat we nog niet kende. Alles went dus. De bromfiets met de biggen achterop zagen we ook nog. Hij had er een paar verkocht. Er kwamen ook brommers langs met 3 flinke varkens languit naast elkaar op de bagagedrager. Ze gingen te snel om te fotograveren of te zien of ze nog leefden. Gelukkig vond ik in een winkel weer grote flessen frisdrank. Ze kosten nu maar 80 cent. Ik nam er gelijk 2. We vonden al vroeg een guesthouse. Cees ging kijken. Het leek al niet zo geweldig maar Cees was blij dat hij er ongeschonden uit kwam en wilde wel 40 km doorrijden tot de volgene. Hij was geschrokken van de bende. 500 meter verderop was er gelukkig wel een nette. De baas zag onze nieuw bankbiljetten en had liever euro's gehad. Jammer. Te laat. We gingen wat eten. Er tegenover werd een bromfiets schoon gespoten met een hogedrukspuit. Ik zette mijne er naast en die kreeg ook een beurt. Ook die van Cees. Een vrouw begon ze te soppen en poetsen en voor 80 cent glommen ze als nooit te voren. Het marktje daar was leuk en er was ook een klooster met andere versierselen dan we tot nu toe zagen. De monnikbaas ervan had totaal 60 weeskinderen uit de wijde omtrek die hij opving en zelfs engels leerde. Een regenbuitje begeleidde ons naar het hotel waar we een heerlijk dutje deden. Tot zover. Groetjes van ons.
Apart is om te zien
gegeten? Hou het gezond.PS jullie zien er afgetraind uit. Dat wordt nog wat met Cees Gr